Mieke en Pieter Vlemminx houden met hun vier zonen een varkenshouderij in Oirschot, Noord-Brabant. Half mei was het groot feest op de boerderij, omdat de varkenszichtstallen na een jaar verbouwen officieel werden geopend. Inclusief de gasten van de bed & breakfast, kan iedereen nu komen kijken hoe de varkens worden gehouden.
De combinatie van Bed & Breakfast Hoeve Polsdonk en de varkenszichtstallen vindt Mieke Vlemminx geweldig. “Een echte horecavrouw zal ik nooit worden, op de eerste plaats ben ik boerin. En als boerin moet je hard werken. Veel boerenbedrijven moeten ermee stoppen of emigreren naar het buitenland. Een andere mogelijkheid om het hoofd boven water te houden is het agrarisch bedrijf verbreden. Pieter en ik zijn 28 jaar getrouwd en we houden van mensen om ons heen. Voor ons was het dus een logische stap om de verbreding op te zoeken met een bed & breakfast. De varkenszichtstallen die er nu nog zijn bijgekomen, zorgen voor een stukje verdieping en educatie. Doordat ze gratis te bezoeken zijn, verdienen we er niet aan. Veel belangrijker vind ik namelijk dat mensen de kans krijgen om een kijkje te nemen in een actieve varkenshouderij en te leren waar het boerenbedrijf voor staat.”
Ook varkens gluren
Voor de opening van de zichtstallen lijkt heel Oirschot en omstreken te zijn uitgerukt. Wanneer het moment zover is dat Bennie Jolink, ambassadeur van de stichting Varkens in Zicht de stallen officieel mag openen, staat er een lange rij van nieuwsgierige mensen te trappelen om naar binnen te gaan. In de brede gang langs de stallen zijn informatieborden opgehangen die de bezoekers alles vertellen over het varken en de boerderij. En via de ramen kunnen de dieren ongegeneerd van kop tot staart worden bekeken. Het bordje met de tekst: ‘Niet op de ramen kloppen, de varkens hebben u al gezien’ leert dat ook de dieren hun gluurders in de gaten houden.
Vervreemd van het dier
Tijdens de opening complimenteerde Ruud Severijns, burgemeester van Oirschot, de familie met hun ondernemingsdrift. De educatieve rol en voorlichtende functie die de familie op zich neemt, past in zijn ogen goed bij de trend om de landbouw te verbreden en inzichtelijker te maken. “De zichtstallen zijn een voorbeeld van de maatschappelijke functie die de agrarische sector heeft naast alleen maar productie. We moeten ervoor zorgen dat de consument niet teveel vervreemd van het dier.” Ook andere sprekers, waaronder Bennie van Til, voorzitter van de stichting Varkens in Zicht, vindt dat het boerenbedrijf niet achter gesloten deuren moet plaatsvinden. “Na de varkenspest in 1997 heeft het imago van de varkenshouderijen een flinke deuk opgelopen. Met de zichtstallen kunnen burgers op een eerlijke manier zien hoe het er op een varkenshouderij aan toe gaat.”
Ook Mieke Vlemminx ziet aan de gasten van haar bed & breakfast dat steeds minder mensen gevoel hebben bij het boerenbedrijf. “Mijn moeder kocht vroeger nog een half varken die ze vervolgens invroor, maar jongere mensen hebben geen idee meer waar hun plakje worst of stukje vlees vandaan komt.” Wel merkt ze dat de gasten van het bed & breakfast openstaan voor een kijkje in de varkensstal. Daarbij vindt ze het zelf ook prettig om over het boerenbedrijf te vertellen. “Zo hadden wij eens een vegetarisch echtpaar te logeren dat we zover hebben gekregen om met ons mee de stal in te gaan. Ze waren erg geïnteresseerd en vonden het uiteindelijk leuk om de varkens van zo dichtbij te zien. We respecteren elkaars levensstijlen en het is prettig om op deze manier de varkenshouderij bespreekbaar te maken.”
Gecultiveerde varkens
De Partij van de Dieren komt geregeld een kijkje nemen in Noord-Brabant vanwege de vele veehouderijen. Ook deze partij zegt dat de boerenbedrijven transparanter moeten worden. De varkenszichtstallen geven een transparant beeld van hoe het eraan toe gaat. “Transparant is eerlijk”, zegt Mieke Vlemminx. “Dus dan zie je echt niet alleen maar dikke knuffelbiggen in het stro spelen.” De boerin vertelt dat ze de varkens tijdelijk een ander onderkomen moest geven, omdat de stallen werden verbouwd. In dat nieuwe optrek lag minder stro. Toen de dieren na een tijd weer terugkwamen en op het stro konden gaan liggen, deden ze dat niet meer. “Het zijn gecultiveerde varkens. We moesten ze echt op dat stro duwen. Dieren denken niet als mensen. Dat is iets wat een idealistische partij als de Partij voor de Dieren nog wel eens vergeet. ”
In de stal zijn de dragende en de guste zeugen te zien samen met de vleesvarkens. Pieter en Mieke Vlemminix hebben een uniek snufje in hun nieuwe zichtstal; de luchtwasser. De uitgaande stallucht wordt gezuiverd in een gecombineerde luchtwasser. In deze wasser wordt de ammoniak, het stof en de geurstoffen vastgehouden. Wanneer je de zichtstal betreedt ruik je ook direct dat er wat mist; de sterke boerderij- en varkensgeur. De liefhebbers kunnen de ‘echte’ varkensgeur via het systeem nog even opsnuiven, waardoor het verschil nog duidelijker wordt. De lucht is in de stal net zo fris als buiten op het land. Een varkenshouderij anno 2009 zorgt niet alleen goed voor het leefmilieu van zijn dieren, maar ook voor dat van zijn bezoekers.
BBN15
