Blog Piekel Slors: verwennerij

Piekel Slors is eigenaresse van "Piekel's Bed & Breakfast in Maastricht.":http://www.piekel.nl/ In een prachtig herenhuis in hartje Maastricht runt Piekel een B&B en een vakantiehuis. In haar blog deelt ze haar ervaringen
en haar blik op de B&B-branche met ons.

Als je de TV-serie Bed & Breakfast mag geloven, verwachten alle gasten uitgebreide verwennerij bij het ontbijt. Is dat wel zo? Tegenwoordig reserveert nog maar 25% van mijn gasten met ontbijt. Negen jaar geleden was dat 95%. De gast is in de loop van de jaren veranderd en wil meer zelf regelen. Maar misschien speelt mijn eenvoudige ontbijt-aanbod ook mee. Dat ze denken: Oh, als dat alles is, dan kunnen we het net zo goed zelf regelen. En hoe gaat dat dan als ze wel met ontbijt reserveren? Nemen ze mijn eenvoudige ‘breakfast’ voor lief, omdat ze het ‘bed’ in mijn aanbod belangrijker vinden?

*‘Stukje opvoeding’*
Het is misschien onzin om me hier druk om te maken. Ik word niet met klachten overladen en veranderen ga ik het ook niet. Maar het fascineert me wel. Het fenomeen B&B heeft nu eenmaal de uitstraling van persoonlijke verwennerij. Toen ik net begon met mijn B&B, kreeg ik elk kwartaal het blad Bed & Breakfast in de bus. In dat blad stonden artikelen die moesten bijdragen aan onze opvoeding tot succesvolle B&B eigenaren. Zo'n 'stukje opvoeding' is hartstikke goed natuurlijk, maar tegenstrijdig waren al die adviezen soms wel. Aan de ene kant werden we gewaarschuwd om niet on-zakelijk te zijn. Een realistische begroting maken en zorgen dat je er geld aan overhield was het devies. Aan de andere kant werden we aangespoord om o.a. bij het ontbijt flink uit te pakken. We kregen recepten voor zelfgemaakte fruit-shakes en eigen gebakken broodjes en cakejes. Op de begeleidende foto’s zagen we tafels vol lekkernijen, gedekt met het mooiste tafellinnen, gesitueerd voor openslaande deuren met wapperende vitrage naar een bloemrijke tuin. Ik vroeg me af of we de kosten en arbeidstijd van zulke ontbijten ook zakelijk moesten bekijken. Hoe duur zou een overnachting dan worden?



*TV-serie*
Feit blijft dat de meeste B&B’s veel werk maken van hun ontbijt. In de tv-serie Bed & Breakfast kun je dat mooi zien. Kijk je ernaar? Ik eerlijk gezegd niet. Na drie afleveringen (van het eerste seizoen) ben ik afgehaakt. Ik ga een volgende keer wel uitleggen waarom. Maar hoe weet ik dat dan, van die uitgebreide ontbijten? Omdat het mevrouwtje van de groentewinkel me op de hoogte houdt. Altijd vraagt ze of ik ‘het’ gezien heb en altijd is ze weer lichtelijk teleurgesteld als ik ontken. Het weerhoudt haar er niet van om me bij te praten. En de kwaliteit van het ontbijt heeft haar speciale aandacht. Als het een keertje wat minder is, kan ze dat niet begrijpen. Met neergetrokken mondhoeken staart ze dan hoofdschuddend door de grote voorruit van haar winkeltje naar buiten. Onbegrijpelijk vind ze het. Helemaal niets speciaals was het. Onbegrijpelijk. Als ik in een cynische bui ben, opper ik wel eens dat blijkbaar niet alle B&B-eigenaars zwichten voor de tv-druk om een showontbijt samen te stellen. Wat natuurlijk een valse insinuatie is. En dat vindt mijn groentemevrouwtje waarschijnlijk ook, want ze negeert zulke kritiek volkomen. Nee, hoofdschudt ze afkeurend verder, zo’n ontbijt moet echt verwennerij zijn.

*Eenvoud*
Terwijl ik dan even later met mijn vrachtje fruit en groente naar huis fiets, denk ik aan de eenvoud van mijn ontbijt-aanbod. Niet dat dit altijd zo is geweest. Na een aarzelende start heb ik een tijd lang flink uitgepakt. Met een volgeladen dienblad kwam ik naar boven. En als de gasten weg waren kon ik vaak weer met een bijna net zo vol dienblad naar beneden. Want er bleef altijd zo vreselijk veel over! En ik kon er geen peil op trekken. Sommige gasten aten de croissants en het suikerbrood op, maar lieten het eitje, de kaas en de fruitcocktail links liggen. Sommige gasten namen alleen yoghurt, zonder muesli en zonder cornflakes. Anderen aten wel de ham, maar niet de worst. En als ik de volgende dag dan extra ham gaf, aten ze hem helemaal niet. Gek werd ik er van. De overgebleven spullen voerde ik aan mijn gezin op, maar op den duur hadden we wel genoeg croissantjes, vleeswaren en suikerbrood gegeten. Hoe doen anderen dat? Waar laten ze alles wat overblijft? Gooien ze dat zonder schuldgevoel in de groenbak? Of blijft er bij hen niks over? Waar ligt dat dan aan?

*Evenwicht*
Na een tijdje rondtobben, besloot ik dat ik net als bij de inrichting van de appartementen, moest zoeken naar een evenwicht tussen wat mijzelf zou bevallen en wat de gast zou bevallen. En zo stapte ik over op een basis aanbod. Dat eerst nog vleeswaren bevatte, maar sinds een paar jaar ook dat niet meer. Want mijn gezin is uitgevlogen en ik eet het niet. Dus ook dat ging bij pakken tegelijk de vuilnisbak in. Maar ik vond: ik ben wel een B&B, dus een verwen-ontbijtje moet ook bij mij genoten kunnen worden. Daarom bedacht ik het Luxe-Ontbijt-Op-Aanvraag. Tegen een kleine meerprijs kun je er van alles bij bestellen.

*Luxe ontbijt helemaal niet populair*
Het vreemde is, mijn Luxe-Ontbijt-op-Aanvraag is helemaal niet populair. Ik heb het verzoek namelijk welgeteld één keer gehad. En dat ging voornamelijk om de champagne, want het betrof een huwelijksaanzoek. Waar ligt dat aan? Vinden gasten het belachelijk dat ze bij moeten betalen? Of denken ze: we eten in zo’n stad overdag en ’s avonds al genoeg, dus een eenvoudig ontbijt is eigenlijk prima. Of zouden ze het wel uitgebreider willen als het werd aangeboden, maar niet als ze er zelf voor moet kiezen? Het antwoord zal ik wel nooit te weten komen. Of heb je een suggestie?

~Auteur: Piekel Slors~