Het is 06:23 uur... Nog vóór de wekker wakker. Niet vanwege mijn natuurlijke ochtendritme (was het maar zo’n feest), maar omdat ik beneden geritsel hoor. Gast nummer 2 van dit weekend - laten we haar voor het gemak ‘Marjolein uit Middelburg’ noemen - heeft zojuist ontdekt dat de Nespresso-machine een aan-knop heeft.
Uit het oogpunt van gastvrouw Mariëlle
Dat betekent: ik ben begonnen voor vandaag.
Ik trek snel iets aan wat op een folderfoto ‘casual charmant’ zou heten, maar in werkelijkheid neerkomt op broek-met-elastieke-band-die-ook-mee-ademt, en loop de trap af. In de keuken staat een pre-ontbijtfrisse Marjolein met een koffie in haar hand en het soort ochtendenergie dat je pas rond 09:15 uur bereikt als je gastvrouw bent in het hoogseizoen.
Ontbijtchoreografie
Rond half acht begint mijn stille ochtenddans om de ontbijttafel. Granola? Gaat automatisch. Boerenkaas die nét lang genoeg heeft liggen acclimatiseren? Uiteraard. Dat ene jammetje dat altijd favoriet is en vanzelfsprekend precies vandaag bijna op is? Ook check.
In de verte hoor ik de douche lopen - meestal het signaal dat het eerste ‘Is het ontbijt precies om acht uur, of ongeveer acht uur?’-moment niet lang meer op zich laat wachten. Wij gastenverblijfeigenaren snappen: dat zijn twee totaal verschillende leefwerelden.
Na het ontbijt komt het onvermijdelijke moment: “Wat is er hier in de buurt te doen?” Dan geef ik mijn vriendelijke mini-masterclass ‘Regio Oriëntatie voor beginners’. Marjolein wil naar ‘een leuk dorpje met iets van water, terrasjes en misschien een museum.’
Middagwas en werkelijkheid
Rond lunchtijd keert Marjolein terug, opgeladen en glunderend: ‘Het was er zó rustig! Jullie wonen hier echt in het paradijs.’ Ik glimlach terug - en denk ondertussen aan: drie lakens die nog in de wasmand wachten, een wc die een mysterieus waterspoorverhaal vertelt en de vraag of ik vanavond vijf handdoeken terugkrijg of acht.
Gastvrijheid: het is topsport met zachte toon.
Gouden uur
Mijn lievelingsmoment? Het uur dat alle gasten even weg zijn. Dan ademt het huis. En ik ook.
’s Avonds komt Marjolein terug, nog steeds vol lof over ‘hoe stil en fijn’ het hier is. En precies daar, in dat stukje dankbaarheid, zit voor mij de kern van waarom ik dit blijf doen. Want ja - soms begint de dag om 06:23 uur. En soms twee dagen achter elkaar. Maar telkens wanneer een gast zegt dat het hier ‘een beetje thuiskomen’ is, weet ik weer: dit is het waard.
Morgen weer.
Jorine de Bruin helpt met haar bedrijf Hoteljournalist gastenverblijfeigenaren aan meer vrije tijd en minder afhankelijkheid van boekingssites. Meer over haar werkzaamheden, reviews, eigen keurmerk, online leeromgeving en podcast over gastvrijheid vind je op haar website. ‘Verras de gast voordat hij jou verrast!’
Blijf op de hoogte!
Twee keer per maand het meest actuele en relevante B&B-nieuws in je mailbox? Schrijf je hier in voor onze digitale nieuwsbrief en blijf op de hoogte.
