Uit een analyse van Hotelbouwplannen blijkt dat bij de conversie van een bestaand gebouw naar hotel maar liefst 21 procent wordt ingenomen door kerken, kloosters en seminaries. Slapen is populairder dan bidden, zo blijkt. Mirella Kreger wist in Arnhem een Lutherse kerk uit 1879 te bemachtigen en opent er op 1 december een hotel met restaurant en bazar. De naam? Die luidt, heel toepasselijk, Bizar-Bazar.
Mirella is laaiend enthousiast over het gebouw, de vorderingen van de conversie en het concept. “Ik was al enige tijd op zoek naar een geschikt pand om mijn droom te kunnen verwezenlijken; het openen van een Mediterraan restaurant. Naast deze kerk bezocht ik een geschikt pand dat in eigendom was van de woningbouw en zij vertelden me dat het kerkje ernaast te koop zou komen te staan. Ik wist genoeg, ik moest en zou in gesprek met de Lutheranen en binnen de kortste keren zat ik met hen om tafel. Hun groep werd te klein, het was voor hen simpelweg niet meer op te brengen om de kerk aan te houden en ik kwam precies op tijd.”
Helemaal intact laten
Kreger was wel even bang dat de Lutheranen haar plan niet zouden goedkeuren en de kerk aan een ander zouden gunnen: “Klopt, ik was bang dat ze het een goddeloos plan zouden vinden, maar omdat ik de kerk volledig intact zou laten, gingen ze akkoord. Zelfs de kerkbanken worden hergebruikt.”
Dat klinkt lastig, de kerk een compleet andere functionaliteit geven zonder ingrijpende wijzigingen door te voeren. “Dat moest ik sowieso, aangezien het een Rijksmonument is. De hotelkamers staan daarom op palen, die vastzitten in beton dat in de kelder is gestort. De hotelgasten lopen via een loopplank, die te bereiken is via het koor, naar de kamer. Wie hoogtevrees heeft, kan terecht in de oude kosterswoning, waar we nog eens zes kamers realiseren. In de toren willen we straks de bruidssuite gaan bouwen. In totaal komen we op 15 kamers, inclusief de bruidssuite en de acht kamers op palen.”
Subsidies
Onder de hotelkamers zal een grote bedrijvigheid heersen, het restaurant en de bazar zorgen voor het nodige rumoer. Hebben de hotelgasten daar geen hinder van? “De kamers zijn op en top geïsoleerd”, vertelt Mirella. “Zelfs de afvoer van het sanitair is volledig geïsoleerd, zodat de restaurantgasten gelukkig geen drollen horen wegspoelen door de buizen.” Het klinkt grappig, maar uit deze opmerking blijkt dat de ondernemende ex-ambtenaar over alles heeft nagedacht. Haar achtergrond als ambtenaar stelde haar ook in staat om subsidies te verkrijgen, maar door haar ex-collega’s werd ze helaas niet altijd even goed geholpen gedurende het traject. “Dat viel me inderdaad een beetje tegen”, vertelt Mirella. “Tussen de diverse afdelingen binnen de gemeente wordt niet goed geschakeld. De afdeling mobiliteit wilde dat ik de hoofdingang niet zou gebruiken, want die zit in een steeg. De afdeling erfgoed stak daar een stokje voor, want je mag de as van de kerk niet zomaar omdraaien. Ja, wat moet je dan? En dan nog de regels met betrekking tot brandveiligheid; we wilden een extra brug tussen de huisjes plaatsen om zo een goede vluchtroute te maken die er ook nog mooi uit zou zien. Dat mocht niet, want vluchten binnen de verblijfsruimten is niet toegestaan. Nu hebben we moeten kiezen voor een brandtrap om de vier huisjes, dat vind ik zelf ontsierend.”
Kamers kunnen geboekt worden
Ondanks die lichte tegenwerking houdt Mirella vast aan de geplande openingsdatum van 1 december. “Op 1 december gaan we open. Dat gebeurt gewoon”, zegt ze resoluut. “Ik moet af en toe stevig in gesprek met de bouwvakkers, maar niets zal me ervan weerhouden de deuren op die dag te openen.” Inmiddels zijn de werklui dan ook al aardig op weg en is Mirella bezig met de implementatie van de systemen. “Over een week of twee is alles in de lucht en dan kunnen de kamers geboekt worden. Ik heb er net een klap op gegeven.”
Mirella had het geluk dat ze enkele subsidies los kon krijgen, op die manier kon ze de financiering rondkrijgen. “De provincie gaf een subsidie, want ze zien dit project als een ‘stepping stone’ naar het Arnhemse Modekwartier. Er is hier verder nog niks, het is volgens sommigen zelfs een ‘slecht’ stukje Arnhem. Daarnaast gaf ook het Nationaal Restauratiefonds een bijdrage, want ze vinden het geweldig dat de hele kerk intact blijft. Met het oog op het behoud van religieus erfgoed is het goed dat de kerk nog in originele staat is als ik zou vertrekken, dat woog mee bij hun beslissing.”
Alles onder één dak
Wie straks Bizar-Bazar betreedt, loopt eerst door de winkel, de bazar. “Dat is een bewuste keuze, eigenlijk net als in een pretpark. Mijn oorspronkelijke plan was om een restaurant te openen, dus een hotel en bazar kwamen pas later in mijn plannen voor. Alleen maar een restaurant openen is gewoon niet verstandig, dan kom je niet uit met je verdienmodel… Dat is de reden waarom de hotelkamers nu in het plan opgenomen zijn. Bovendien kun je hier dadelijk de hele dag verblijven, niet voor niets luidt mijn slogan ‘eat, sleep, shop, lounge, enjoy’. Hier heb je dat allemaal onder één dak, je hoeft nergens anders naartoe als je daar geen zin in hebt. Daarnaast wil ik ook veel doen op het gebied van kunst en cultuur, we zijn immers de ‘stepping stone’ vanuit de stad naar het culturele gebied hier in de stad. Dat komt tot uiting in de exposities die elke drie maanden worden vernieuwd en de livemuziek. Of dat qua akoestiek wel kan in deze oude kerk? Zeker weten, de hangende hotelkamers zorgen voor een goede demping. Overigens is het voor bedrijven mogelijk om een hotelkamer te ‘adopteren’. Vitesse zou bijvoorbeeld een hotelkamer kunnen adopteren en in samenspraak met onze interieurontwerper de inrichting bepalen. Niet in zwart-geel, dat past niet bij onze uitstraling, maar wel met mooie oude prenten van voetballers bijvoorbeeld. Als tegenprestatie krijgen ze twee overnachtingen per maand in de kamer, eventueel voor zakenrelaties, en mogen ze promotiematerialen van het bedrijf op de kamer plaatsen.”
Verbinding zoeken
Het belooft een groot succes te worden, deze oude kerk als baken naar het creatieve hart van de stad, als verbindingselement tussen het centrum en het Modekwartier. Die verbinding gaat echter nog verder, vertelt Mirella: “We verbinden ook verschillende culturen. Het is een multiculturele wijk, maar we gaan ook met statushouders werken, mensen uit Syrië bijvoorbeeld. Daarbij zijn er wel obstakels zoals taal, maar ze verstaan hun vak, ze hebben al jaren in een soortgelijke functie gewerkt in hun geboorteland. Dit past niet alleen bij de wijk, maar ook bij wat ik wil uitdragen met mijn multifunctionele hotspot.”
HM302018
