Column: tijd voor mezelf... Of toch niet?

Yvonne Rengelink en Jos Swagemakers zijn de bevlogen eigenaren van B&B Logement No5 in Assen. Vanaf nu houden zij je maandelijks op de hoogte van de gebeurtenissen en ontwikkelingen in hun B&B, die vorig jaar bekroond werd als 'beste bed & breakfast van Nederland'. 

Ik denk zo nu en dan nog weleens terug aan de tijd waarin mijn agenda door anderen gevuld werd en ik van de ene na de andere vergadering rende. Lange dagen waarin, met een beetje geluk, een lunch tijdens het vergaderen was geregeld. Die tijd heb ik inmiddels ver achter me gelaten. Ik ben eigen baas en heb de tijd voor mezelf…. Of toch niet?

Ik heb me niet gerealiseerd dat je als B&B-houder zo geregeerd wordt door de klok. Het batterijtje van mijn horloge hield er een paar jaar geleden mee op, midden in mijn ‘carrière switch fase’. Ik heb het afgedaan om hem daarna nooit meer om te doen. Eén van mijn doelstellingen was het relaxter aan te doen en daar hoorde wat mij betreft geen horloge bij. Tegenwoordig heb ik 24 uur per dag mijn mobiele telefoon bij me in de buurt. En dat is echt niet alleen maar om bereikbaar te zijn of om mijn mail en boekingen te checken. Mijn telefoon is mijn, iets wat uit de kluiten gewassen, nieuwe horloge geworden.

Meer dan ooit ben ik namelijk gefixeerd op de tijd. Hoe laat arriveren de gasten. Hoe laat willen ze het ontbijt geserveerd hebben en hoe laat moet ik dus mijn bed uit. Hoe laat kan ik het ontbijt afruimen en hoe laat willen ze daarna vertrekken. Heb ik na het schoonmaken van de kamers nog even tijd voor de boodschappen voordat de nieuwe gasten arriveren of doe ik dat pas nadat iedereen binnen is. Kan ik tussen alle activiteiten door nog snel even een nieuwe lading appeltaartjes bakken, zonder dat ik met deeg besmeurde handen mijn gasten verwelkom, of bak ik ze toch maar na het avondeten. Mijn ‘horloge’ en ik zijn beste vrienden geworden.

Als je het over invulling van tijd hebt dan ben je al snel geneigd te denken aan activiteiten zoals boodschappen doen, schoonmaken, strijken, bereiden van de ontbijten, ontvangst van, aandacht voor en uitzwaaien van de gasten enz. enz. Ik realiseer me echter steeds vaker dat er enorm veel tijd verloren gaat met wachten.

In onze bevestigingsmail noemen we altijd het tijdstip vanaf hoe laat gasten bij ons welkom zijn en vragen we ze kort van tevoren hoe laat we ze bij ons mogen verwachten. Maar de weg naar Assen is blijkbaar toch vaak een stukje langer dan dat men zich vooraf had voorgesteld en vaak arriveren gasten later dan afgesproken.

De tijd tussen de verwachte- en daadwerkelijke aankomst vul ik met de nodige bestellingen, mailtjes, telefoontjes etc. Maar feit blijft dat je beperkt bent in wat je kan doen en toch steeds de klok, de bel en de auto’s in de straat in de gaten houdt.

Het houdt mij regelmatig bezig hoe ik hier nu het beste mee om kan gaan. Efficiënt als ik ben bedenk ik, zoals genoemd, kleine korte klusjes waar ik zo bij weg kan lopen. Maar misschien is het beter ook maar eens te accepteren dat het niet erg is om af en toe eens even te moeten wachten. Het geeft je de gelegenheid om even te genieten van een kop thee, het zonnetje in de tuin of even helemaal niets. Relax Yvonne!

Ik denk dat ik binnenkort voor mijn verjaardag een echt horloge vraag. Je hebt tegenwoordig van die superleuke, hippe klokjes. Ze zien er mooi uit en het betekent bovendien dat ik mijn telefoon eens wat vaker in een hoek kan gooien. Soms even niet bereikbaar zijn is heel fijn! En eh, ondanks dat al mijn tijd gevuld is, ben ik nog steeds heel blij dat mijn agenda niet meer vol staat met al die oeverloze vergaderingen.