Column Hans Poortvliet: de vervaging van je privéleven

Hans Poortvliet was tot eind 2017 directeur van HSMAI Nederland. In 2016 besloot hij met zijn vrouw Jolanda een bed & breakfast te beginnen in Spanje. Voor Bed & Breakfast schrijft hij, op basis van hun ervaringen, maandelijks een column over het wel en wee van het runnen van een bed & breakfast in Spanje. 

Een van deelnemers in een van de B&B programma’s op TV zei - voordat wij naar Spanje vertrokken - “Ik wil dat onze gasten het gevoel hebben dat ze bij ons komen logeren, zoals familie en vrienden dat ook doen.” Die uitspraak is mij bijgebleven. Wij doen dan ook, ongeacht het tijdstip van aankomst, nooit de sleutel onder de mat. We ontvangen de mensen altijd persoonlijk en zijn in principe 24/7 stand-by. En ook al doen wij geen lunch en/of diner, de gastbeleving houdt dus zeker niet op ‘na het ontbijt’. Of dit op termijn helemaal verstandig en haalbaar is, is de vraag, want de consequentie is natuurlijk wel dat we een aanzienlijk deel van de privétijd die we zouden kunnen hebben, opgeven. Je zou het natuurlijk ook anders kunnen doen. Je dus wél beperken tot daadwerkelijk ‘Bed and Breakfast’ en daarna meer afstand tot je gasten houden, maar dat zit niet in ons bloed. Voorlopig althans nog niet.

Gasten of Vrienden?

We verwelkomen de mensen het liefst heel informeel, zoals we dat ook met vrienden doen. We willen graag dat men zich letterlijk snel ‘thuis voelt’. Wij nemen daarvoor de tijd – ook bij late aankomsten. Je ziet mensen dan snel ontspannen en in korte tijd best veel met je delen. En daar oprecht op in gaan vinden wij belangrijk. Zo deelde een stel recent, vrij kort na aankomst, een heel ingrijpend voorval met ons, wat voor hen de aanleiding was om er even tussenuit te gaan. Dat soort zeer persoonlijke openbaringen maak je soms mee en dan moet je er, vinden wij, op dat moment ook voor je gasten zijn. Ook al grijpt een dergelijk verhaal jou dan wellicht ook persoonlijk aan. Dat kun je natuurlijk ook weer zien als een stukje inbreuk op jouw ‘privé’, maar dat is niet anders. Overigens als gasten meer op zichzelf willen zijn, dan laten we ze uiteraard met rust. Maar veel mensen delen, net als op sociale media, toch wel heel graag ervaringen of dingen die ze bezig houden en stellen een oprecht luisterend oor hiervoor zeer op prijs.
 

Privé en zakelijk scheiden?

Anderzijds heb ik het persoonlijk altijd vreemd gevonden wanneer er gesteld werd dat je privé en zakelijk gescheiden moest houden. Dat is rationeel wellicht mogelijk en vol te houden, maar emotioneel volgens mij niet – of ik vind het in ieder geval lastig. Zeker als je een Bed and Breakfast runt. Natuurlijk! Ook dat is een bewuste keuze, want hoe dichtbij laat je als eigenaar van een Bed & Breakfast, je gasten in je privéleven komen? Daar maakte ik mij wel een voorstelling van maar alles in het leven heeft pas duiding als je het meemaakt. Zo ook met dit mooie avontuur. Komen er gasten midden in de nacht nog aan, dan staan wij – of een van ons - ze aan de kant van de weg op te wachten. Doet de verwarming het niet optimaal, nét op het moment dat je met je ouders die op bezoek zijn, uit eten wilt gaan? Dan probeer ik het eerst zelf op te lossen. Dan moeten zij maar even wachten of alvast naar het restaurant gaan. Lukt het mij zelf niet dan wordt er, indien mogelijk, ook ‘s avonds meteen een loodgieter gebeld en wachten we tot deze aanwezig is. Ook dan gaat het werk dus voor privé.

Voor de lol …

Soms gaan we, voor de lol, daarin nog wat verder. Zo was er laatst een stel dat bij binnenkomst een andere kamer zag en zei: “Nou, daar willen we de volgende keer wel in verblijven.” Aangezien de kamer toevallig – precies tijdens hun verblijf - leeg was, kwamen we op het idee om de kamers, terwijl de gasten ’s avonds uit eten waren, even snel om te wisselen. Best nog wel een klusje, want ze hadden zich inmiddels al helemaal geïnstalleerd. Maar de reactie – de volgende ochtend bij het ontbijt – was geweldig. Ook dan kun je er natuurlijk voor kiezen om de bewuste kamer voor hun volgende verblijf spontaan voor ze te reserveren – ook attent, maar dit vonden we wel leuker. En ja, daar gaat dan ook weer een paar uur van de privétijd in zitten.

Niet omdat het moet, maar omdat het kan

Veel dingen die wij hier doen zijn natuurlijk geen dingen die moeten en/of verwacht worden. Door ze niet te doen, zouden we een aanzienlijk meer privétijd overhouden, maar voorlopig willen we het zo doen. Niet omdat het moet, maar omdat het kan.

Toch wel ‘privé’ beschermen!

Er is ons een heel belangrijke tip meegegeven toen wij besloten om hier ons leven voort te gaan zetten: zorg altijd voor een stuk privé woonomgeving. Hang daar ook gewoon een bordje privé, of in ons geval privado, op de deur. Dan is het zowel voor de gast als voor jezelf duidelijk. Dat is de plek waar wij ons even terug kunnen trekken als we daar behoefte aan hebben. En die behoefte is er met regelmaat. Wij hebben er bewust voor gekozen om flexibel te zijn, maar eerlijk is eerlijk: de balans vinden tussen werk- en privé is niet altijd makkelijk. Zeker niet als je, vaak voor weken achter elkaar, zeven dagen in de week in touw bent. We hebben ons daar niet in vergist, maar het vergt wel veel extra energie en ja het is een feit: een deel van je privéleven vervaagt.

Hans Poortvliet

Website Buena Idea