Column: Gloria

Mijn huis is een zomerhuis. In het verleden ontving ik het hele jaar door gasten, maar inmiddels sluit ik het huis nu gedurende de eerste 3 maanden van het jaar. In deze tijd krijgt de boerderij geen zon en is het vochtig. Voor mij ontbreekt het vakantiegevoel dan totaal en kan ik dit gevoel ook niet overbrengen aan mijn gasten. Ik gebruik deze maanden om alles te onderhouden en dingen te maken die kapot zijn. Vervelen doe ik me niet want een huis op een berg geeft altijd problemen en werk als het gaat om water of elektriciteit.

Mijn gasten komen naar mijn huis voor de natuur en wonen zelf vaak in steden waar deze faciliteiten beter zijn geregeld. Mijn water komt uit een eigen put en die ligt een halve kilometer lager op de berg. Middels een aantal pompen die lopen op elektriciteit wordt het water via meters kunststof buizen omhoog gebracht naar een aantal grote reservoirs. Andere pompen zorgen er weer voor dat het water naar de ijzerfilters gaat en vervolgens naar een ontkalker. Het gezuiverde water wordt door de laatste pomp in mijn huis gebracht. Behalve dat mijn pompen niet het eeuwige leven hebben en dus regelmatig kapot gaan is het ontbreken van de elektriciteit de voornaamste reden dat de pompen het niet doen. Er is dan geen elektriciteit en ook geen water in het huis. Maar inmiddels ken ik mijn huis goed en weet ik welke problemen er zijn als ik een bepaald geluid hoor, of juist geen geluid hoor of als er uiteindelijk gewoon helemaal geen water meer uit de kraan komt. Erg gefrustreerd kan ik hiervan raken, met name als ik gasten heb. Maar ik weet ook dat dit inherent is aan het buiten wonen en dat al mijn buren met soortgelijke ongemakken zitten.

Die morgen, zoals iedere morgen, kijk ik naar de weerberichten op mijn computer en ik zie dat er zwaar weer aan komt. Het is al weken zonnig en droog, maar er dienen zich dagen van regen en wind aan. Ik praat met vrienden maar ze denken dat het wel mee gaat vallen. Toch besluit ik mijn 4 paarden naar de stal te halen want ik slaap gewoon niet zo lekker als het gaat stormen en mijn dieren buiten staan. Nog een hele toer in je eentje, maar die middag heb ik ze na 2 uur tobben in een lekkere schone stal staan. De volgende dag regent het nauwelijks en even denk ik dat mijn vrienden gelijk gaan krijgen. Die avond slaat het weer om en begint het te onweren en heel hard te stormen. Als ik in bed lig hoor ik het tekeer gaan, maar draai me lekker om met het idee dat alles binnen is. Een van mijn paarden blijkt echter niet lekker en daar heb ik s´middags al een dierenarts bij gehad. We kunnen niet vinden wat hij heeft, maar ik moet hem wat ontstekingsremmers en pijnstillers geven. Dus de volgende morgen vroeg op omdat ik benieuwd ben hoe de paarden de nacht zijn doorgekomen. 

Het regent nog steeds pijpenstelen en terwijl ik aan de koffie zit gaat mijn telefoon. Mijn ex die beneden in de stal is, vraagt of ik naar beneden wil komen. De stal staat blank. Binnen 5 minuten ben ik op stal en zie ik het water naar binnen gutsen. In de boxen staat 20 centimeter water waarin de paarden onrustig op en neer lopen. Er drijft mest en stro uit alle boxen en ex is druk bezig de nog droge stallen leeg te maken. Dat blijkt weinig zin te hebben, want ook deze lopen vol. Ik zeg hem zandzakken voor de deur te leggen maar laat hij die nou net niet hebben. We proberen het met stenen en dat lijkt wat te helpen. Buiten blijft het met bakken naar beneden komen en uiteindelijk lijkt het me beter de dieren naar de wei te brengen zodat ze zelf wat drogere plekken kunnen opzoeken. Mijn zieke paard leg ik een regendeken op.

Terug in huis zet ik een aantal stoppen om waarvan ik weet dat ze gaan uitslaan als het regent. Wonder boven wonder blijft mijn elektriciteit het doen. Er druppelt wat water door de schoorsteen van de keuken, mijn kelder staat blank en ook in de B&B loopt er wat water de kamers binnen, echter voor deze weersomstandigheden geen noemenswaardige problemen.

Inmiddels heb ik een druk app verkeer met vrienden uit de omgeving. Ik zie filmpjes van weggeslagen stranden, het meer van Banyoles dat overloopt en bruggen die in tweeën breken. Het is ver van mijn bed, ik maak me vooral druk over mijn dieren. Mijn vriendin van 75, wonend in een oude boerderij belt me. Haar elektriciteitsleiding welke aan een bruggetje over de rivier was bevestigd is met brug en al weggeslagen. Ze zit zonder stroom, water en telefoon. Een andere vriendin, alleen wonend in een watermolen, heeft een vloedgolf in haar huis gehad en is ternauwernood aan het water ontsnapt. Haar huis moet worden leeggepompt. Dan ontvang ik een smiley van vrienden die op dat moment in Frankrijk verblijven en vervolgens ontvang ik foto's van veel zon en blauwe luchten. Als ze echter een dag na Gloria thuiskomen blijkt de olietank volgelopen te zijn met water en deze inhoud is over de tuin, zwembad en moestuin gelopen. De verwarming doet het ook niet meer.

Internet vertelt me dat Gloria die dag rond 11 uur gaat vertrekken. Het is 8 uur en ik slaak een zucht van verlichting. Dan wordt het heel donker en het gaat heftig onweren. De regen gaat over in hagel en terwijl het flits en klapt duiken mijn twee honden onder mijn stoel. Ik vloek en roep dat het nu wel genoeg is geweest maar Gloria neemt waardig afscheid.
Het is rond elven als de donkere wolken hebben plaatsgemaakt voor blauwe lucht en ook de zon komt tevoorschijn. Het wordt die dag 17 graden en behalve de waterstromen die overal naar beneden komen lijkt het alsof Gloria nooit is geweest.

Hartelijke groet,

Ellen-Marie

www.meandthebandb.com