Column: B&B-eigenaar zijn is een solistisch beroep

Misschien had ik vier jaar geleden toch wel een iets te romantisch beeld van het runnen van een B&B. Ik zou vooral veel vrijheid hebben om mijn eigen werk te organiseren en stiekem vertaalde ik dat ook wel naar het hebben van veel vrije tijd. Zo zou ik eindelijk tijd hebben om te tuinieren. Een heerlijke klus, want daarmee zou ik veel tijd doorbrengen in de buitenlucht, iets wat hoog op mijn wensenlijstje stond. En naast dat tuinieren zou er natuurlijk ook nog genoeg tijd over zijn om af toe met een goed boek in de tuin te zitten of een lekker stuk te fietsen in de prachtige omgeving van Assen.

De realiteit is echter toch wel wat weerbarstiger. Voordat alle taken op een dag zijn uitgevoerd is er vaak al een groot gat in de dag geslagen en staan de volgende gasten alweer bijna voor de deur. Het ‘leukste’ en vaak enige uitje is een ritje naar de supermarkt! En dan ook nog met de auto, omdat je of te weinig tijd hebt om met de fiets te gaan of net te veel boodschappen hebt om op de fiets te houden.

Wat ik me van tevoren ook niet zo gerealiseerd heb is de tijd die je op een dag in je eentje doorbrengt. Eigenaar zijn van een relatief kleine B&B is best wel een solistisch beroep. Ik ben altijd gewend geweest om mijn werk te doen in aanwezigheid van andere collega’s, klanten of gasten. Ook al zijn de contacten met mijn gasten ontzettend leuk en zou ik die voor geen goud willen missen, het zijn toch relatief korte contactmomenten. En dat geldt nog meer voor de contacten met de chauffeur die wekelijks een deel van de voedingsmiddelen aflevert, de dame waar het strijkgoed naartoe gaat en de kassière in de supermarkt waar je de boodschappen mee afrekent. Dat zijn niet de mensen waar je een ‘werkrelatie’ mee opbouwt. Gelukkig heb ik een paar dagen per week een fantastische hulp waar ik het heel goed mee kan vinden. Maar feit blijft dat je een groot deel van de dag alleen bent en je in je eentje voor al die beslissingen en keuzes staat die bij het runnen van een bedrijf horen. Even sparren met een paar collega’s zit er niet in. Ik vermoed dat Jos af en toe doodmoe van mij wordt als ik hem aan het eind van zijn werkdag min of mee bespring om alles wat ik die dag heb meegemaakt met hem te delen en belangrijke zaken waarmee ik rondloop met hem wil bespreken.

Af en toe mijmer ik weleens hoe het zou zijn om een groep collega B&B-eigenaren een dag bij elkaar te zetten. Volgens mij zou het fantastisch zijn om ervaringen met elkaar uit te wisselen, van elkaar te leren en onderwerpen te behandelen die ons allen aangaan. Mensen die in hetzelfde vakgebied zitten, waarmee je kan sparren en die snappen met welke ‘problemen’ je rondloopt. Met enige regelmaat komen er collega B&B-eigenaren bij ons overnachten. Ik kan heel erg genieten van de gesprekken die we dan voeren en maak daar dan ook graag tijd voor vrij.

Wie weet als binnenkort de nieuwe suite klaar is en alles weer op rolletjes loopt dat ik mijzelf dan eens de tijd gun om dit plan verder uit te werken. Ik stel me zo voor dat ik dat lekker in de buitenlucht, op een luie stoel, in mijn tuin doe.

Over de auteurs:

Yvonne Rengelink en Jos Swagemakers zijn de bevlogen eigenaren van B&B Logement No5 in Assen. Zij houden je maandelijks op de hoogte van de gebeurtenissen en ontwikkelingen in hun B&B, die vorig jaar bekroond werd als 'beste bed & breakfast van Nederland'.